نقش استانداردسازی خدمات صنعت هتلداری ایران در تولید برند ملی

مقدمه و هدف پژوهش: در دهه‌های اخیر هتلداری به یک حرفه پویا بدل شده، به این جهت برای حفظ پویایی و پایداری در عرصه رقابت‌های جهانی، لزوم توجه به استانداردسازی خدمات هتلداری و درک ویژگی‌های ملی و بومی هر منطقه‌ای دو چندان شده است. به این دلیل از دیدگاه فرهنگی، استانداردسازی خدمات هتلداری و میهمان نوازی در ساخت برند ملی نقش اساسی ایفاء می‌کند. روش پژوهش: این پژوهش، از نظر هدف در ردیف پژوهش‌های کاربردی است لذا به‌منظور اجرای عملی پژوهش از کارت‌های فیش‌برداری استفاده شده و در مطالعه میدانی برای اندازه‌گیری وضعیت موجود، پرسشنامه صاحب‌نظران طراحی شده است. همچنین در اجرای عملیات آماری و محاسباتی «روش دلفی» مورد استفاده قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش: به‌منظور دستیابی به اهداف مورد نظر، بهترین امکانات و کامل‌ترین خدمات مورد رضایت میهمانان دارای 100 درصد امتیاز محاسبه شده است (درجه‌بندی)؛ امتیاز محاسبه شده برای کیفیت و کمیت خدمات (رتبه‌بندی)، 638/0 و امتیاز محاسبه شده برای معماری و کالبد فیزیکی ساختمان هتل (طبقه‌بندی) 362/0 می‌باشد. شاخص‌های اصلی الگوی تدوین شده 71 و تعداد شاخص‌های فرعی 850 فاکتور می‌باشد. در انتها مقیاس ستاره بازنگری و مجدداً طراحی شده است. نتیجه‌گیری: بازرسی و بررسی وضعیت عمومی و اختصاصی هتل‌ها، فاصله از استانداردها را در برخی از شاخص‌ها نشان می‌دهد. به این ترتیب مشخص می‌شود ستاره‌های سر در همه هتل‌های ایران درجه درست را نشان نداده و معمولاً بین 1 تا 2 ستاره اضافه دارند. همچنین مشخص شد شیوه‌نامه‌های درجه‌بندی و استانداردسازی موجود پاسخگوی نیازهای متنوع گردشگران دنیای کنونی نیست. در ادامه نتایج آزمون مدل نشان داد ساختارهای خدماتی و فیزیکی هتل، نقش انکارناپذیری در رشد گردشگری فرهنگی، استانداردسازی و ساخت برند ملی جهت جهانی‌شدن دارند.